S-T Harfiyle Başlayan İsimler

Sabri: Sabırla ilgili.
Sacit: Secde eden.
Sadri: Göğüsle ilgili.
Saim: Oruçlu.
Sait: Mübarek, kutlu - Sevap kazanmış.
Sakıp: Delen, delik açan - Çok parlak.
Salih: Elverişli, yararlı - Dinin emirlerine uyan.
Salim: Sağlam - Kusursuz, eksiksiz.
Samet: Çok yüksek, çok ulu - Hiç kimseye ihtiyacı olmayan.
Sami: Dinleyen, duyan - Yüksek, yüce.
Samih: Cömert, eli açık.
Samim: Bir şeyin merkezi, içi.
Sanber: Gücüyle tanınmış.
Sancar: Kısa kama - Saplar, batırır.
Saner: Ünlü tanınmış.
Sargın: Candan, içten.
Sarp: Çetin, sert.
Sarper: Zoru başaran kişi.
Savaş: Uğraşma, mücadele, kavga - Silahlı mücadele, harp.
Seçkin: Niteliklerinin yüksekliğiyle göze çarpan, elit.
Sedat: Doğru, haklı.
Selcan: Coşkun, taşkın.
Selçuk: Güzel konuşan - Türk hükümdarı.
Selim: Sağlam, doğru, kusursuz - Temiz, içten.
Semih: Cömert, eli açık.
Semin: Çok değerli.
Sercan: Sevgili, sevilen.
Serdar: Başkumandan, başbuğ.
Sergen: Raf, vitrin - Tepelerdeki düzlük - Yorgun.
Serhan: Kurt, canavar - Şarkıcıların başı.
Serhat: Sınır - İki devlet arasındaki sınır.
Serkan: Soylu kan, başkan, lider.
Serkut: Mutlu, talihli.
Sermet: Ebediyet, sonsuzluk.
Sertaç: Çok sevilen, sayılan.
Sertuğ: Baş tacı edilen.
Server: Başkan, reis.
Sezai: Uygun, yaraşan.
Sezer: Duyar, hisseder.
Sezgin: Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı.
Simavi: Yüzle, çehreyle ilgili.
Sinan: Mızrak, süngü gibi silahların sivri ucu.
Sıtkı: İç temizliğiyle, doğrulukla ilgili.
Sökmen: Yiğitlere verilen san.
Sömer: Katışıksız güçlü.
Soner: Son doğan yiğit.
Songur: Şahin - Ağır, hantal.
Soysal: Uygar.
Suavi: Değişmeyen - Kanıtlanmış.
Süheyl: Kutlu, uğurlu.
Süleyman: Saflık, temizlik.
Sümer: Mübarek, kutlu - Sevap kazanmış.
Sunar: Sunan, takdim eden.

Taha: Kuran'da bir sure adı.
Talay: Gereğinden çok.
Talip: Arayan, isteyen - Alıcı müşteri.
Tamay: Dolunay.
Tamer: Nitelikli, sayılan kişi.
Tan: Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, şafak zamanı.
Tanay: Şafaktaki ay.
Tanberk: Şafak çizgisi - Parlayan şimşek
Taner: Şafak gibi aydınlık yiğit.
Tanju: Çinlilerin Türk hükümdarlarına verdiği ad.
Tankut: Kutlu, uğurlu sabah.
Tansel: Şafak seli, ışık seli.
Tarcan: Ayrıcalıklı dost.
Tarhan: Oğuzlarda demirci ustası - Tüccarlar - Han ve komutan ünvanı.
Tarık: Sabah yıldızı, Zühre, Venüs.
Tarkan: İslam'dan önce Türklerin kullandığı vekil, vezir gibi san.
Taşkın: Coşmuş, taşmış halde bulunan - Akarsuların taşması.
Tayfun: Okyanuslarda görülen fırtına.
Tayfur: Küçük bir kuş türü.
Taygün: Çocuk, torun.
Taykut: Kutlu, uğurlu çocuk.
Taylan: Yakışıklı ve sırım gibi genç.
Tekay: Eşi benzeri görülmemiş.
Tekcan: Değerli, eşsiz.
Tekin: Tek, eşsiz - Uyanık, tetikte.
Teoman: Hun İmparatoru Mete'nin babası.
Tercan: Genç, delikanlı - Kırmızı buğday.
Tevfik: Uygun düşme, uyma - Başarma - Allah'ın yardımına ulaşma.
Tezcan: Telaşlı, heyecanlı.
Timuçin: Moğol İmparatoru Cengiz - Katı, sağlam demir.
Timur: Demir - Türk-Moğol İmparatoru.
Tolay: 1. Cemaat. 2. Topluluk.
Toprak: Yer kabuğunun yüzey bölümü.
Toygar: Tarlakuşu, turgay.
Tufan: Nuh Peygamber zamanındaki güçlü yağmur.
Tugay: İki alaydan oluşan askeri birlik.
Tuğrul: Ak doğan - Selçuklu'nun kurucusu.
Tuna: Çok bol - Yavru - Görkemli, gösterişli - Bir akarsu.
Tunç: Bakır, çinko, kalay karışımı.
Tuncay: Tunç renkli ay.
Tuncer: Tunç gibi kuvvetli.
Turan: Türklerin en eski yurtlarına verilen ad.
Turgay: Boz renkli, tarlalarda bulunan bir tür serçe.
Turgut: Oturulacak yer, konut.
Turhan: Soylu, seçkin.
Türker: Yiğit Türk